در 8 اوت 1989، آژانس فضایی اروپا مأموریت هیپارکوس خود را راه‌اندازی کرد. هیپارکوس موقعیت صد هزار ستاره را مشخص کرد. ماهواره به آرامی در محور خود می‌چرخید و بارها و بارها اطراف آسمان را در شیب‌های مختلف اسکن می‌کرد.

هیپارکوس تا سال 1993 کار کرد. این اولین آزمایش فضایی بود که به اخترسنجی دقیق و اندازه‌گیری موقعیت اجرام آسمانی در آسمان اختصاص داشت. این ماهواره اندازه‌گیری‌های با دقت بالا را از درخشندگی‌های ذاتی، حرکات مناسب و اختلاف منظر ستاره‌ها امکان‌پذیر کرد و محاسبات بهتری از فاصله و سرعت مماسی آنها را ممکن ساخت.

هنگامی که داده‌های ماهواره با اندازه‌گیری‌های سرعت شعاعی از طیف‌سنجی ترکیب شد، اخترفیزیک‌دانان درنهایت توانستند تمام شش کمیت موردنیاز برای تعیین حرکت ستارگان را اندازه‌گیری کنند.

کاتالوگ هیپارکوس با بیش از 118200 ستاره، در سال 1997 منتشر شد. کاتالوگ Tycho با دقت پایین‌تر و بیش از یک میلیون ستاره در همان زمان منتشر شد.

هیپارکوس زوایای بین ستارگان کاملاً جدا شده‌ را اندازه‌گیری کرد و روشنایی آنها را که اغلب از یک رصد به رصد دیگر متغیر بود، ثبت کرد. هر ستاره انتخاب شده‌ برای مطالعه حدود 100 بار در طول چهار سال مورد بازدید قرار گرفت.